Artemis vermaakt kinderen met absurdistisch cartoontheater

Theater voor kinderen vanaf vier jaar, hoe pak je dat aan? Bij het Bossche Artemis kunnen ze bogen op vele jaren ervaring. De nieuwste voorstelling heet ‘De grote ik heb hier geen zin in show’. Het is een aaneenschakeling van korte scènes die soms doen denken aan de cartoons van Gummbah. Maar dan voor kinderen.

door Emmanuel Naaijkens

‘Absurd en prikkelend’ is de slogan waarmee Theater Artemis in Den Bosch zich presenteert op haar website. Dat is bepaald niet overdreven. Zeg maar gerust dat ‘absurd en prikkelend’ stevig is verankerd in het dna van het gezelschap. De wereld is een speeltoneel getekend door dwaasheid, maar Artemis doet daar in haar producties met liefde en plezier nog een schepje bovenop. Ook in de nieuwe voorstelling De grote ik heb hier geen zin in show gaan alle registers van de kolder weer open. Maar zoals altijd ook met een serieuze ondertoon.

René van ’t Hof in ‘De grote ik heb hier geen zin in show’ van Artmis. Foto > Kurt van der Elst

Het thema is in deze voorstelling verlegenheid, iets waar opgroeiende kinderen soms, of misschien wel vaak, mee worstelen. Drie acteurs beelden in hoog tempo tal van situaties uit waarin mensen zenuwachtig met hun lichaam gaan draaien als zij zich plotseling bespied weten door publiek. De gordijnen van het toneel gaan open en de acteurs staan ineens in de spotlights. Ze rennen dan ook als een haas zo snel weer van het podium af. Waarna de volgende vreemde scène, die nauwelijks een minuut duurt, zich aandient.

Wat de toeschouwer ziet, is een aaneenschakeling van cartoons, scènes zonder tekstballonnen. De acteurs spreken geen woord. In elke cartoon wordt een loopje genomen met de werkelijkheid van alledag. We zien een stoere verkeersregelaar die zich betrapt weet omdat hij er de kantjes van afloopt, twee mannen die slow met elkaar dansen, een vrouw die stiekem het zweet van onder haar oksels haalt en dan aan haar hand likt, een man die een tafelkleed opeet en later zelfs een stoelpoot naar binnen werkt. Een man in een hilarisch gevecht met zijn reiskoffer op wieltjes waarvan het hengsel maar niet naar beneden wil. En als een soort running gag, acteurs die tevergeefs een banaan in een afvalbak proberen te werpen. Ook scharrelen er zo nu en dan reusachtige insecten over het podium. Een verwijzing naar Kafka’s novelle De Gedaanteverwisseling?

Keimpe de Jong, de muzikale alleskunner, met op de achtergrond een reusachtig insect. Foto > Kurt van der Elst

Het lijkt wel of tekenaar Gummbah (pseudoniem van Gertjan van Leeuwen) de makers van deze voorstelling, in een regie van Jetse Batelaan, heeft geïnspireerd. In zijn cartoons in onder meer de Volkskrant, kent de absurditeit geen grenzen en Gummbah schrikt ook niet terug voor een zekere grofheid. Dat laatste is in deze voorstelling van Artemis niet het geval, het enige ‘aanstootgevende’ is een acteur die op een doos zit te poepen en zich geneert als hij ziet dat hij volop in beeld is. Het doet een beetje denken aan de chaotische Fred Hachéshow uit de jaren zeventig.

Een voorstelling die kundig in elkaar steekt

De kinderen hebben helemaal geen weet van deze grote-mensen-gedachten, laat staan dat zij er boodschap aan hebben. Zij laten zich gewoon vermaken door wat Artemis hen voorschotelt. Een voorstelling die kundig in elkaar steekt. De acteurs René van ’t Hof, Guido Pollemans en Sayo Cadmus zetten hun rol als verlegen persoon overtuigend neer. De jonge actrice Sayo Cadmus valt op door haar mimiek, hoe onzeker ze zich voelt is van haar gezicht af te lezen.

René ’t Hof en Sayo Cadmus doen vergeefse pogingen om een banaan in een vuilnisbak te gooien. Foto > Kurt van der Elst
René van ’t Hof kijkt verschrikt om als hij zich bespied waant. Foto > Kurt van der Elst

Zoals gewoonlijk is ook weer veel aandacht besteed aan het toneelbeeld. De scènes spelen zich af in een mooi gebouwd variététheater. En technische vondsten ontbreken ook deze keer niet. Toneelgordijnen die dansen, wie heeft dat ooit gezien? De begeleidingsband in het variététheater bestaat uit één muzikant annex gangmaker, een mooie rol van muzikale alleskunner Keimpe de Jong. Zijn bandleden bestaan uit bordkartonnen klonen van hemzelf, die via een mechanisme op een neer bewegen. Het deed denken aan het ‘bimbo apenorkest’ vroeger in de V&D. Een soort jukebox die voor een dubbeltje of kwartje een nummertje speelde. Maar oh, wat is dat lang geleden. Kinderen van nu kennen heel ander en naar het lijkt eindeloos vermaak.

Voorstelling: ‘De grote ik heb hier geen zin in show’ (voor 4+) door Theater Artemis. Spel: Sayo Cadmus, René van ’t Hof en Guido Pollemans. Regie: Jetse Batelaan. Kostuums: Liesbet Swing en Smila Zinecker (assistente). Muziek: Keimpe de Jong. Decor: Marjolijn Brouwer i.s.m. Ruimtetijd. Licht: Bart van den Heuvel. Regie-assistente: Josephine Borst. Première 8 oktober 2023 in de Verkadefabriek, Den Bosch.
De voorstelling is ook elders in Brabant te zien, raadpleeg de 
speellijst.

Lees meer over Artemis op Brabant Cultureel

© Brabant Cultureel 2023

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *