door Pieter Luykx
blijvend dit landschap
de zomer was zomer, liefkoosde het land
en de tijd stond in bloei, het licht haast
te groot om te dragen
maar nu is het najaar, de bomen verliezen,
het vallende blad is gekleurd, de schaduw
ontplooit zich, wordt groter
alles wat was is voorbij, niets gebeurt nog
maar blijvend dit landschap waaruit
jij nooit wegging
soms jouw heldere stem
mooi was het hier, waar men ook ging
het pad uitgelegd in het landschap
de natuur zo dichtbij, was vervuld
van de hitte
een windstille dag in het najaar, steeds
meer tijd verstrijkt nu in stilte, in de
middag komt reeds de schemer, men
verzoent zich daarmee
de avond steeds eerder, voert duisternis
aan, in de nacht soms jouw heldere stem
men luistert er naar, maar die stem is
voorgoed heel ver weg
Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels en hij publiceert in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder met enige regelmaat Brabant Cultureel.
Fotografie: Hans Lodewijkx
© Brabant Cultureel 2023