De morgen was wit en ontbonden

door Pieter Luykx

omhoog in de bomen

de dag brak weer aan en vouwde zich open
de wind klom omhoog in de bomen
je hoorde daarin dat het voorjaar begon

jouw woord werd gezien, op de steen
neergeschreven, men kwam ogen tekort

hoe dat alles voorbij ging, de wind is gegaan
die dag sloot zich uit, is geweest

wat blijft zijn de bomen

je was in het landschap, het heldere pad
lag breed voor je uit, de morgen was wit
en ontbonden, de dag zou beginnen

het woord overbodig om wat ging gebeuren
het zwijgen hield aan en werd nu vervangen
nooit meer iets anders dan zang van de vogel

wat blijft zijn de bomen, die zullen straks
waaien tot hoog aan het licht

Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels en hij publiceert in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder met enige regelmaat Brabant Cultureel.

foto’s > Hans Lodewijkx

© Brabant Cultureel 2023

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *