door Herman Coenen
Open
Remco de mieren
laten we het hebben over de mieren
hoe ze hier in het gras op de blote leem
jij zou er vast je rake woorden voor hebben
hoe ze, ja wat? maar wat ook, ze gaan er eindeloos
mee door, onverstoorbaar, zonder dat er een zin
te ontdekken valt, zoals jij altijd maar, altijd maar
je verzen, lamento’s die geen lamento’s
als de krekels hier met zovelen, steeds hetzelfde
even een korte stop en dan weer verder
met zijn allen, zoals jij doodgemoedereerd
op je eentje, vanuit die cocon
nu voor altijd open.
© Brabant Cultureel 2022
wat een prachtig gedicht