Kunstenaars & coronavirus #3

De uitzonderlijke tijd waarin we nu leven is niet alleen ontregelend, maar inspireert ook. Op verzoek van de redactie laten beeldend kunstenaars, die eerder aan het woord kwamen in de serie Atelierbezoek, de komende weken zien wat de coronacrisis bij hen losmaakt. Vandaag deel 3.


Mirjam Pet-Jacobs

Dit is een hele bizarre periode. Vrijwel alle tentoonstellingen in musea en galeries in binnen- en buitenland waar ik dit jaar aan mee zou doen zijn doorgeschoven naar volgend jaar (en daar ben ik heel blij mee; ze hadden ook geannuleerd kunnen zijn). Een paar tentoonstellingen in het buitenland gaan toch door, op een andere manier, kleinschaliger of alleen online.

Kunst verkoop ik helemaal niet op dit moment; ik promoot ook niks op Instagram. Mijn hoofd staat er niet naar. Heel raar wat de invloed van lockdown en virusdreiging is. Mijn persoonlijke situatie is niet veel veranderd, maar het voelt allemaal niet goed. Het werkt heel verlammend. Concentratie is slecht. Behoefte aan maken is er wel, dus heb ik teruggegrepen op een techniek van een paar jaar geleden. Ik ben een heleboel kleine elementen van opgerolde zijde gaan maken die aan elkaar worden bevestigd. Een serie kleine werkjes is net klaar (Cluster 1-10). De bedoeling is deze apart te verkopen. Een groter werk van de overgebleven rolletjes is de volgende stap. Technisch lekker in mijn comfortzone, passend qua thema in deze tijd: Het verlangen om bij anderen te zijn is onweerstaanbaar. Gelukkig zijn er wat mogelijkheden.

Ideeën zijn er genoeg, tijd ook, maar het kost moeite. Ik mis contact met collega’s. En reizen, en tentoonstellingen bezoeken.

Lees terug > atelierbezoek Mirjam Pet-Jacobs


Matijs van de Kerkhof

In deze coronacrisis ben ik druk aan het werk aan de graphic novel Lichtstadfamilie die eind dit jaar uitkomt bij uitgever ISVW. Deel 1, Kameraden, speelt zich af in het Eindhoven van eind jaren 60, begin jaren 70… De opkomst van de Rode Jeugd. Tegen deze achtergrond wordt het verhaal verteld van de arbeidersfamilie Hultermans. Het script is geschreven door schrijver/journalist Maurice van Turnhout. Voor meer informatie bezoek www.lichtstadfamilie.nl 

Daarnaast schilder ik nu kleinere werken op paneel. Ik hou van de afwisseling en de manier waarop ik anders met licht en techniek moet omgaan in beide mediums. In de novel staat alles in dienst van een heldere vertelling, in mijn schilderijen wil ik suggestie en mysterie uitstralen maar ook een verhalend karakter behouden.

Kunst maken in deze tijd verschilt niet zoveel van andere tijden, het laat me in de waan iets onder controle te hebben maar ook verbindt het me met iets wat boven mezelf uitstijgt.

Lees terug > atelierbezoek Matijs van de Kerkhof


Marja Vink

De coronaperiode geeft naast veel onzekerheid ook een heleboel rust. Er is alle tijd om in het atelier bezig te zijn. Er hoeven geen afleidingen meer te zijn. Het is goed zo thuis. Tegelijkertijd vliegt me de omvang van de economische crisis die er aankomt me aan. Wat heeft de toekomst voor ons in petto? Ik weet niet wat ik als kunstenaar hier mee kan. 
Ik ga in het atelier dus gewoon verder met de onderwerpen waar ik altijd mee bezig ben geweest. Namelijk sociale onrechtvaardigheid en kwetsbaarheid, eigenlijk ook de onderwerpen van nu. Het is nog steeds hoogst actueel. 

De vrouw op de afbeelding stond vijf jaar geleden in de krant, ze werkte als schoonmaakster en hoopte dat ze na dertig jaar eindelijk een vast contract zou krijgen bij het ministerie van Sociale Zaken. Ze heet Seplita Pherai Ramesar. Ik heb haar naam gegoogeld, ik was benieuwd of ze het contract gekregen heeft. Helaas ze is niet traceerbaar op internet. 

Ik heb deze vrouw gekozen omdat ik zelf veel als schoonmaakster heb gewerkt. Ik snap in welke positie ze zit. Het valt niet mee om op die manier je geld te verdienen, en het wordt nog zwaarder als je een onzeker contract hebt. Ze heeft een heel trotse houding en een mooie glimlach. Wat opvalt is dat ze sieraden heeft omgedaan naar haar werk: een ketting en oorbellen. Ik vind het getuigen van zelfrespect. Mooi!
Ik borduur nog steeds op organza, een dun, teer, doorzichtig materiaal dat beweegt als er een beetje tocht is. Het materiaal is kwetsbaar maar de mensen die ik portretteer niet. 

Lees terug > atelierbezoek Marja Vink

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *