Onderweg: Hartje van goud

door Joep Eijkens

Concerten die online te volgen zijn, een galerie die op haar website dagelijks de schijnwerper op een ander kunstwerk richt, gesloten musea die digitaal als het ware naar de bezoeker toe komen, een theatermaker en een danseres die een gratis boodschappendienst runnen voor ouderen en chronisch zieken. Ook in de culturele sector beleven we uitzonderlijke tijden. En dat allemaal dankzij een rampzalig virus waarvan de naam me op het eerste gehoor deed denken aan de tijd dat ik nog sigarenbandjes spaarde.

Veel mensen blijven binnen. En meestal volg ik hun voorbeeld. Nu heb ik het in het algemeen een stuk makkelijker dan de rest, want ik hoef mijn huis niet uit om te kunnen genieten van een mooi, wisselend uitzicht op enerzijds een kanaal met baltsende futen, vechtende meerkoeten en voorbij vliegende aalscholvers en aan de andere kant talloze passanten, onder wie moeders met kinderwagens, skaters, wielrenners, wandelaars, hondenuitlaters, heren op leeftijd, hardlopers en hardloopsters. Zelfs een man die zijn pony uitlaat zie ik af en toe aan de overkant lopen.

En zo keek ik er ook niet vreemd van op toen ik onlangs op een steenworp van ons huis drie vrouwen in het oog kreeg die met een mondkapje op een toneelstukje leken op te voeren voor een vierde vrouw met een smartphone in haar hand. Daar moest ik het mijne van weten. En wat bleek? Zij hadden zojuist een filmpje opgenomen voor een vriendin die de volgende dag vijftig zou worden. “Maar omdat ze vanwege Corona geen feest kan geven, hebben we een filmpje gemaakt dat we naar haar toe sturen”, zei één van de Drie Gratiën, die hun mondkapje inmiddels weer afgedaan hadden. Het filmpje was geslaagd vonden ze. “We hebben Hartje van goud gezongen van Marianne Weber.”

Ik heb het opgezocht. Het is een levensliedje met het volgende refrein:

Jij bent niet knap, maar je hart is van goud,
Dat is wat mij zo naar jou doet verlangen.
Een miljoen op de bank, ’t laat me koud,
Ik ben zo blij met jouw hartje van goud.

Het kan niet anders of de jarige Sarah moet er verguld mee zijn geweest.

© Brabant Cultureel 2020

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *