Portretten als spiegels van de ziel in De Kunstpraktijk in Veldhoven

Beeldend kunstenaar Aurelia van der Burght runt sinds 2000 De Kunstpraktijk in Veldhoven, een galerie, atelier en bed & breakfast ineen. Dat blijkt een uniek concept en een rendabele methode om kunstenaars, veelal uit de regio, een podium te bieden. Voor de expositie ‘Zie hoe gezichten kijken’ nodigde ze maar liefst twintig kunstenaars uit, bijna allemaal uit de omgeving van Eindhoven.

door Irma van Bommel

De etalage en de wanden van De Kunstpraktijk tonen koppen van diverse kunstenaars in uiteenlopende stijlen en technieken, mooi bijeen gebracht. En wel zó dat ieder werk aandacht krijgt. Het kleine portret even goed als het grote. Portretten en zelfportretten hangen naast elkaar.

Het grote portret is van Paul Legeland. De poëtische teksten (hier van Frank Eerhart) zijn van toegevoegde waarde. Er zijn ook teksten van Eric Wittenberns, Anne Roorda en Mies Bouhuys. Foto > Aurelia van der Burght

Zoektocht

Groot formaat schilderijen zijn er van Paul Legeland. Zijn indringende portretten in een expressieve stijl geeft hij titels mee als Face it, alsof hij wil aangeven dat een portret niet alleen een zoektocht is naar de ander, maar ook een zoektocht naar zichzelf. Ook de toeschouwer kan zich aangesproken voelen en in het portret een gemoedstoestand herkennen. Zie hoe gezichten kijken, mooie titel voor een expositie.

Hanneke Hielkema, ‘Obscuro’ (2019). Van dichtbij is te zien dat het portret is opgebouwd uit minuscule pentekeningen.

Ook Hanneke Hielkema toont grote portretten. Zij werkt met inkten en andere oplosbare materialen. Ook haar portretten zijn expressief en tonen diepgang. Van dichtbij wacht de bezoeker een verrassing. De koppen blijken opgebouwd te zijn uit vele minuscule pentekeningen. Voor het totaaleffect is dit niet nodig, maar van dichtbij is het effect intrigerend. Alsof de kunstenaar hiermee de materialisering wil benadrukken van ieder levend wezen. Daarmee wijst zij op de cyclus van het leven. Het roept associaties op met een tekst in de bijbel: Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.

Wonderlijk hoe snel we in een paar rondjes een gezicht herkennen. Frank Eerhart, ‘Guerrier’ (2019)

Toch is het niet zo dat de kleine werken wegvallen naast de grote. De nihilistische portretten van Frank Eerhart trekken evengoed de aandacht. Wonderlijk hoe we, binnen de context van deze expositie, zelfs twee rondjes op een bolvorm interpreteren als een gezicht. Ook de gestileerde koppen van Paul Vorst geven gezichten vrij rudimentair weer. Zij zijn duidelijk geïnspireerd op traditionele Afrikaanse beeldhouwkunst.

Vindingrijk

Ludiek zijn de koppen van Carolien Adriaansche, opgebouwd uit plastic afvalmaterialen. Als bezoeker zoek je automatisch naar de herkomst van de gebruiksvoorwerpen. Je herkent een plastic fles waar wasmiddel in heeft gezeten, een kleerhanger, een houder voor koffiebekers, een dop van een slagroomspuitbus en een handschoen. Heel vindingrijk heeft Adriaansche de materialen samengevoegd tot een geheel waar wij een kop in ontdekken. Het zou zo maar eens als aanklacht bedoeld kunnen zijn tegen onze overproductie van plastic voorwerpen.

Toos Nijssen, ‘Zelfportret met huis’ (2018). De kunstenaar lijkt niets van zichzelf te willen prijsgeven.

De mysterieuze zelfportretten van Toos Nijssen vormen een contrast met de eerdergenoemde psychologische portretten van Legeland en Hielkema. Nijssen lijkt niets van zichzelf te willen prijsgeven. De geborduurde portretten van Marja Vink zijn bijzonder. Het is knap hoe zij met machinaal borduren de blik in de ogen treffend weet weer te geven. Ook Hella van ’t Hof past borduurwerk toe, maar op heel andere wijze. Op een gefotografeerd portret legt zij met kruissteekjes accenten aan.

Ovensteunen

Aurelia van der Burght is ook zelf met werken vertegenwoordigd. In de etalage plaatste zij een groep bollen op ovensteunen. Binnen de context van de expositie roepen die de suggestie van koppen op. Verderop in de expositie toont zij een projectie van een geschilderd portret en een expressieve kop uitgevoerd in keramiek. Het is duidelijk dat Van der Burght in diverse stijlen, technieken en media werkt. 

Marja Vink, ‘De blik’ (2017). Met machinaal borduurwerk weet de kunstenaar emotie in haar werk te leggen.

De tentoonstelling loopt van de galerie door in een van de appartementen van de B&B op de begane grond. Uiteraard alleen te bezichtigen wanneer er geen gasten zijn. Voor de gasten is het bijzonder om te slapen te midden van kunst.

De groepsexpositie ‘Zie hoe gezichten kijken’ is te zien tot 1 maart 2020 in De Kunstpraktijk te Veldhoven.

Paul Legeland, ‘Face it (4)’ (2009).De titel geeft aan dat het werk niet zozeer over de afgebeelde persoon gaat, maar meer over wat de kunstenaar er als emotie in heeft ingelegd en wat je er als toeschouwer in kunt zien.

Deelnemende kunstenaars: Carolien Adriaansche, Aurelia van der Burght, Peter Capiteijns, Frank Eerhart, Geert Hermsen, Hanneke Hielkema, Doritha Hoffman, Hella van ’t Hof, Toos Nijssen, Sari Piek, Mooniq Priem, Anne Roorda, Monique Rutten, Paul Legeland, Mo Swillens, Marja Vink, Paul Vorst, Rogier Walrecht, Eric Wittenberns, Thea Zweerink.

www.dekunstpraktijk.nl

Lees ook in Brabant Cultureel:
Op bezoek in het atelier van Paul Legeland
Marja Vink verheft borduurwerk tot kunst

© Brabant Cultureel 2020

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *