Sigrid Calon maakt abstracte kunst met behulp van een grafische techniek

Sigrid Calon is bekend om haar grafisch ogende werk, bestaande uit een herhaling van patronen. Toch noemt zij zichzelf geen grafisch ontwerper, maar beeldend kunstenaar met grafische vormgeving als raakvlak. Ze ontdekte de Riso-techniek en zette deze in om autonoom werk te maken. In haar atelier in Tilburg vertelt zij hoe ze haar specifieke kunstvorm heeft ontwikkeld.

door Irma van Bommel

Sigrid Calon (1969) volgde haar opleiding aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg. Zij studeerde af in de richting textiel, de autonome kant wel te verstaan, meer specifiek het ontwerpen van kleding. Ze maakte haar eigen stoffen en heeft na haar afstuderen zo’n vijf jaar styling gedaan voor kledingbedrijven. Na die periode, inmiddels had ze ook een kind, besloot ze als autonoom kunstenaar verder te gaan.

Rond 2005 ging zij aan de slag met wat ze ‘XL-borduren’ noemt, een techniek geïnspireerd op het kaartborduren voor kinderen. Net als bij het kaartborduren bevinden de gaatjes zich in rijen op gelijke afstand boven en onder elkaar. De strepen die door het borduren ontstaan zijn altijd horizontaal, verticaal of diagonaal. Zo ontstaan er patronen. “Met één steekje kun je al zoveel zeggen.”

Vincentius
Calon heeft nu al geruime tijd haar atelier aan de Stedekestraat, maar daarvoor had ze een tijdje een atelier in een ruimte van het TextielMuseum waar zich nu, na de verbouwing, de entree bevindt. In die periode kwam ze in contact met vrouwen van Vincentius die in een naastgelegen handweverij werkten en die haar hielpen met de uitvoering van diverse borduurprojecten. In 2007 maakte ze een serie portretten van deze vrouwen met een geestelijke beperking, als bedankje voor hun hulp.

In 2008 kreeg zij in het kader van het evenement ‘Krabbedans op locatie’ zeven weken lang in een bakkerij in Bergeijk de beschikking over een complete wand. Ze gaf zichzelf de taak iedere week iets anders te doen met die wand. Dat gaf haar de gelegenheid nieuw werk te maken. Het vlechtwerkpatroon op vlaaien en de techniek van het suikerspuiten werden inspiratiebronnen waarmee ze aan de slag ging.

In opdracht van l’Aventura, dat wandelingen door Tilburg uitzet, en in het kader van het textieljaar (2009), pakte Calon een huis in met haakwerk en bevestigde zij een netwerk aan een balkon van een flat. Deze kunstwerken à la Christo dienden als markeringspunten in de wandelroute. Voor een expositie in Burgh Haamstede twee jaar later maakte ze de installatie Occupied Space van gele draden dwars door de ruimte gespannen. “Ik zoek spelregels of handvatten om iets aan op te hangen.” En zo ontstaat een kunstwerk.

Daglicht
De eerste jaren als autonoom kunstenaar was Calons werk vaak nog gerelateerd aan textiel. In 2008 ging zij tijdens een residency bij Grafisch Atelier Daglicht (GAD) in Eindhoven voor het eerst aan de slag met grafische technieken. Ze experimenteerde veel met diverse materialen en technieken, ook met reliëf. Ook na het gastatelierschap is ze nog regelmatig teruggekeerd naar GAD, maar veelal mislukten prints in haar ogen. Tot ze in 2012 de Riso-techniek leerde kennen en daar enthousiast over raakte. De Jan van Eyck Academie in Maastricht beschikte over zo’n machine. Om die te leren kennen, vertrok ze naar Maastricht en maakte in enkele weken tijd een groot aantal proefstukken met verschillende kleuren en ontwerpen. Sigrid Calon ontdekte als autonoom kunstenaar de Riso-machine als middel om kunst mee te maken. Meestal is het andersom en is het een graficus die zich ontwikkelt tot autonoom kunstenaar.

Klik op de foto voor werk van Sigrid Calon

De Riso-techniek is vergelijkbaar met de zeefdruktechniek, maar biedt de mogelijkheid intensere kleuren te gebruiken. In een Riso-machine kunnen twee inktdrums worden gevuld met stencilinkt. Die inkt is gemaakt op sojabasis en moet na het drukken drogen. Per drukgang kunnen dus twee kleuren worden gedrukt en in totaal kunnen acht kleuren worden gebruikt. Een combinatie van de acht tinten levert een scala aan kleurvarianten op. Het patroon was nog steeds geïnspireerd op het ‘kaartborduren’, maar het borduren zelf maakte nu plaats voor een druktechniek. Met kleurcombinaties en verschillende ‘steken’ kon zij eindeloos variëren. Via het kaartborduren ontwikkelde Calon zich in de richting van abstracte kunst.

Kleurmengingen
De prints bundelde zij tot een boek dat alleen composities bevat, geen tekst. Het was een onderzoek naar de mogelijkheden van kleurmengingen. De eerste positieve reacties kreeg ze in Milaan tijdens de Salone del Mobile. De meeste boeken verkocht ze tijdens de ArtBookFair in Basel en tijdens Printed Matters in Los Angeles en New York. Men vond het bijzonder en uniek dat een kunstenaar op deze wijze zelf een boek maakt. Het boek werd in 2012 verkozen tot Best Verzorgde Boek, een samenwerkingsproject tussen de Stichting CPNB (Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek), de BNO (Beroepsorganisatie van Nederlandse Ontwerpers) en de Grafische Cultuurstichting.

De oplage van vijfhonderd exemplaren was binnen een jaar uitverkocht. Sigrid Calon heeft wel plannen voor een nieuw boek, maar daar heeft ze nu eenvoudigweg de tijd niet voor. Wel maakte zij enkele kleine boekjes. Zo maakte ze een boekje over een letterfont dat zij zelf heeft ontwikkeld. De letters verschenen in het boekje in de volgorde van het toetsenbord.

Toegepast
Door het boek raakte haar carrière in een stroomversnelling. Dat resulteerde in diverse vrije opdrachten, maar ook in toegepaste opdrachten voor sjaals, brillen, stoffen, vlaggen en horloges. Het bekende Swatch-horloge waarbij de wijzers geprint zijn, maar het ronde plaatje draait, is een vondst van Calon. “Werken op de grens van kunst en toepassing, dat vind ik interessant.”

Klik op de foto voor beelden van de bouwwand in Tilburg.

Ook kreeg zij in binnen- en buitenland opdrachten voor wandinstallaties. Zo maakte ze in 2017 voor Museum De Lakenhal in Leiden een wandinstallatie voor de tentoonstelling ‘100 jaar na De Stijl’. Voor een overdekt winkelcomplex in de Kalverpassage in Amsterdam ontwierp zij onlangs een lichtplafond met led-verlichting achter glas en met een regelmatig variërend kleurenpatroon. Het gerestylde winkelcomplex is sinds april 2018 open voor publiek. Begin juni maakte ze in opdracht van de gemeente Tilburg een installatie op een bouwwand op het Stadhuisplein ter afbakening van een bouwput. De wand is maar tijdelijk te zien, want hij wordt weer afgebroken zodra de bouwwerkzaamheden klaar zijn.

www.sigridcalon.nl

www.bestverzorgdeboeken.nl

 

 

© Brabant Cultureel 2018