door Moeckbert
BEZIG
de nieuwe ijscoman vroeg: bent u soms ergens mee bezig?
ik zei: ja ik ben best wel bezig
soms is men namelijk ergens mee bezig
ook zonder dat men iemand stoort
want dat zou erg onnodig zijn
men kan ook best onnodig zijn
‘o bent u dan onnodig?’ vroeg de nieuwe ijscoman
‘nee, ik was even bezig’
soms is het overbodig en erg onnodig
om te vragen waar iemand zoal mee bezig is
in dit geval zou men kunnen zeggen:
ik ben gewoon lekker bezig want dat ziet u toch
en lik vervolgens heel fatsoenlijk aan uw ijsje
en zeg: o wat ben ik lekker bezig
een door de wol geverfde ijscoman laat u dan wel met rust
hij beseft immers: die man is lekker bezig
en ’t zou vooral onnodig zijn een vraag te stellen als:
waar bent u godverdomme in hemelsnaam mee bezig?!!

Koningsworst
de worst van de koning was lekkerder
dan die van mijn vader
dus ging mijn hondje langs om dit te verifiëren
wanneer ie een keer keft betekent dat doorgaans ja
maar mijn hondje kefte twee keer
en de koning smeekte om gena
GEWOON een cactus
gewoon naast een cactus in bed liggen is
niet zo eenvoudig meer tegenwoordig
zeker als men een waterbed heeft /
als men een waterbed heeft, zal het een stuk moeilijker gaan
men vermoedt dat er dan sprake is van ware cactusliefde
zo denkt ook de Brabantse bandenmaker
[u weet natuurlijk wel waarom] / men hoort hem vrolijk rammelen
met de bandenlichters en smeren met de solution*
een stekelig worstje vraagt: wie heeft er überhaupt
nog zin in cactussen?
de carnegiea gigantea [- the humongous der most humongous*]
zal zoetgevooisd antwoorden met: mais oui, c’est moi*
dat cactussen zelf iets met cactussen hebben
is geen louter toeval / zo hebben mensen vaak iets met mensen
maar sommige mensen denken daar weer anders over;
gewoon omdat zij iets met cactussen hebben
*
solution = bandenplak
carnegiea gigantea = reuzencactus
the humongous der most humongous = de grootste der groten
mais oui, c’est moi = jazeker, dat ben ik

On sea / one sea
wij droegen geluksbrillen en hadden grijze strepen over onze duikpakken gerold
pijprook botste tegen mijn wang / mijn vader mompelde: moet je horen
ik had een onesie aan
een verkeerde en te kleine onesie
in het Engels lispelde men one sees
dat ’t ’n rubberen pyjama had kunnen zijn
maar eigenlijk heel eigenlijk droeg ik een onesie
en zo dobberden wij op zee… een zee
Aluminiumman
er zat een man op een muur op een stokje
omdat hij van aluminium was heette hij Aluminiumman;
meteen was hij mijn held
ik vroeg hem of hij de wereld wilde redden
dat leek me een goed plan
nou, zei hij, ik kan een liedje voor je fluiten
of gebruik anders wat van m’n folie
voor wanneer je iets omwikkelen wilt
ik vroeg: maar ben je dan geen superheld met superkrachten
zoals Hansje Brinker eens was of iemand zoals Gerardus Joling?
nou, mompelde hij, meestal blijf ik bij anderen uit de buurt
ook stop ik geen vingers in een dijk
dat leidt vooral tot hoog gegil en vaak tot veel gezeik
dus zit ik het liefst rustig op een stokje
en neurie ieder uur een lied
verzoekjes worden toegestaan
maar smartlappen doe ik niet
Avondland
in het avondland vroeg T zich dingen af
zoals: waar blijft de vlieg die op het raam zit?
of: mijn sok kriebelt, hoe krijg ik hem los?
soms leek ie dagen bezig te zijn met een antwoord
al waren de dagen minuten of eigenlijk seconden
in zijn hoofd
ooit sliep hij jaren aan een stuk in een ogenblik
en werd hij boos, blij en verliefd in een halve tel
men kon het horen zoals momenten verschuiven
achter een wolk / men kon het zien zoals de toon van water
verandert uit een kraan die amper loopt
een blad is meestal groen en een boom is meestal groot
maar af en toe keren dingen niet meer terug
en worden ze klein en verdwijnen ze – alsof men naarstig droomt
T telde af en bleef steken ergens halverwege
de winter zou komen terwijl het zomer was
en het was koud terwijl men buiten zwom
hij lachte, en ik moest lachen
men maakte een slechte grap die wij ooit samen kenden
daarna verdween hij, voor altijd
terwijl hij nog heel lang voor me zat

Wie is Moeckbert? Ja wie is hij niet? Veel helaas nog niet, en in ieder geval niet iemand die zichzelf zomaar prijsgeeft. Maar zoals dat soms met bepaalde dingen gaat, kan het tij zich spontaan keren. Aan het einde van het vorige millennium geboren in een redelijk goedige omstandigheid onder de rook van Tilburg.

Lees meer Moeckbert in Brabant Cultureel:
2022/10/07 > broodjes-van-ver-voorbij-de-imaginaire-grenzen
2022/08/17 > op-straat-liep-een-hond-en-hij-knikte
2022/01/21 > jezus-op-de-koffie-met-melk-en-suiker
2021/02/12 > met-enige-gene-omzeild-omdat-dat-wel-zo-handig-leek
2021/01/26 > niksigheid-gewenst
of gebruik de zoekfunctie (vergrootglas) > ?s=Moeckbert
Beeld bij GEWOON een cactus > bloeiwijze Carnegiea gigantea. Bron > Wikimedia
© Brabant Cultureel 2023