Dichters over het coronavirus #5

Corona-feest

Hij zwaait als nooit eerder
en ik zie wat hij ziet:

een man die zichzelf ziet
zwaaien in het raam dat verbindt
en scheidt

met achter hem, donkerder,
indringender, dat andere zwaaien,
het zwieren in overvolle straten

mensen buiten zichzelf van vreugde
tussen billen, dijen en buiken.

Ze hossen en knielen, aanbidden
het vlees, ontkennen het kruis, de as.

We zingen, zwanzen en kussen

we proosten en proesten. Wij hoesten.

Albert Hagenaars, Bergen op Zoom (Halsteren). Laatst gepubliceerde literaire werk gedicht in In spiegelbeeld geschreven – herdenkingsboek t.b.v. dichter / fysicus Erik Heyman (2020, Davidsfonds). 

oo

Harry van Doveren, Eindhoven (Haaren). Laatst gepubliceerde literaire werk ooteoote op 9 april 2020 en i.s.m. andere dichters Mijnheer Cros 
(2018, Uitgeverij IJzer).

Dat roodborstje keek mij meewarig aan

lijkt het alsof in deze lente de bloesems
bloeiender bloeien dan tijdens vorige lentes ?
de vogels luider zingen zoals dat roodborstje
dat mij meewarig aankeek toen ik in stilte
deze onwerkelijke wereld en tijd
al malend mat in vertwijfeling
die dag waar in kleine dorpen
meerdere lijkwagens hun weg zochten
vanaf de bermen ingehouden applaus klonk
en er bloemen met lange stelen op
de warme motorkap werden geworpen

en dan die strakblauwe en heldere luchten
alsof ik een ansichtkaart binnen fiets
van een Zuid-Europees dorp
maar waarin de majestueuze Petruskerk
met zijn enorme koepel en
aan weerszijde twee ranke torens
mij klaarblijkelijk laat weten thuis te zijn
terwijl ik voor mij vrijwel lege straten weet
en in het midden van de dag
zwarte vogels hippen op straat
zoals ik dat vroeger zag in vroeg
zomerochtendlicht de muziek van
grote feesten nog in mijn hoofd

nu valt de avond vroeger en
terwijl straatlantaarns braaf branden
zingt een merel in majeur zijn avondlied
tussen mij en een volle maan
die zich verheft aan het eind van een
kaarsrechte baan boven mijn fietsstuur
laag hangt aan de horizon

we leven in onwerkelijke tijden
deze passieweek met zomerse temperaturen
vol van helder licht waarin de natuur zich
niets aantrekt van welk virus dan ook
en weer is daar ‘s avonds dat roodborstje
vanaf een kersentak steeds luider zingend
mijn gedachten lichter maakt

Maarten van den Elzen, Uden (Uden). Stadsdichter van Uden 2006 – 2012. Laatst gepubliceerde literaire werk Een keukenstoel voor het verleden (2019, Uitgeverij Hoenderbossche Verzen). Laatste gedicht in de openbare ruimte september 2019 in Schijndel.