Fotocolumn: Meubelzaak

door Joep Eijkens

Joep Eijkens gaat nooit de deur uit zonder camera. Er valt onderweg ook zoveel te zien dat hij wil vastleggen – van bijzondere mensen tot rare plekken, van mooi licht tot kauwen in een kloostertuin. Voor Brabant Cultureel maakt hij deze rubriek waarin tekst en fotografie worden gecombineerd.

Ridders in een meubelzaak

“De zoveelste kringloopwinkel”, zei ik tegen de schilder die bezig was met de gevel van het grote pand. “Het lijkt wel alsof er elke maand een nieuwe bijkomt.” Hij moest lachen. Pas later begreep ik waarom. Ik ging naar binnen en zag al snel dat er vooral bankstellen, stoelen en andere meubels te koop waren. Dan viel mijn oog op een fraai tafereel. Een haas keek me aan vanaf een kussen en in de verte stond een ridder in harnas op wacht. “Zit deze kringloop er nog maar net?” vroeg ik aan de man achter de balie. ”Och, we zitten er pas tweeëndertig jaar”, zei hij met een vermoeide glimlach. “En we zijn geen kringloop, maar een meubelzaak.” Ik verontschuldigde me, maar de man zat er niet mee. Hij had wel vervelender klanten gehad.

Het misverstand had misschien iets te maken met de inrichting, niet op de laatste plaats de objecten ter versiering en de schilderijen. Het was alsof die de meubels ouderwets maakten, niet van deze tijd. De verkoper zei dat hij mijn opmerking in gedachten zou houden. Ik liep een stukje verder de zaak in en stond stil bij een bank waarboven een schilderij hing dat me bekend voorkwam, zo’n zeelandschap met op de voorgrond een golf die net op het punt staat om te slaan. Het had in mijn ogen niets huiselijks – het was eerder een schilderij voor een hotelkamer, zo’n kamer waarin je je moederziel alleen kunt voelen. En naar mijn gevoel straalde dat af op de bank. ‘Aanbieding!’ stond erbij.

Teruglopend naar de ingang kwam ik weer langs de geharnaste ridder. Aan zijn voeten lag een bordje met de volgende tekst: ‘Beste klant. Onze Ivanho leefde in de middeleeuwen en heeft sindsdien weinig beweging meer gehad. Hierdoor is hij erg stram geworden en daardoor erg breekbaar. Schud hem niet de hand want deze valt er spontaan vanaf. Dus kijk met de ogen AUB’.

Nee, de ridder was niet te koop. Het was hier toch geen kringloop?

© Brabant Cultureel 2020

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *