Geveld en gevallen

door Herman Coenen

Reinbert de Leeuw speelt Satie

Je hebt de illusie verlaten
en ik luister hoe je al tijden op weg was 
daarnaar, hoe je vertraagd je voeten
omhoog trok uit wat zich zo graag
als drijfzand om ons heen legt

ooit was ik er getuige van –
ouderwetse zaal, stoelen met gebogen 
houten rugleuning, muffe bekleding 
en daar, opgetild op het podium 
de vleugel met die magere man 
mateloze afstanden 
noot na noot

later in de halfdonkere foyer, jij
je hoofd met de vermoeide trekken 
aan de bar, wijntje, zwijgzaam
al bijna niet meer daar.

(zondag 16 februari 2020)

Reflectie

Op weg naar de brievenbus
om Valentijnskaartjes naar vrienden te sturen
zie ik langs de straat een lege plek
aangestampte aarde

een van de oude kastanjes geveld
was de laatste storm hem teveel geworden?

boom, in de symfonie van stammen
jullie tere kaarsenweelde, jullie wijdopen
handenvol groen, was jij me niet opgevallen
maar je ontbreken maakt me weemoedig

je drong je niet naar voren, deed trouw
je deel, vroeg niet om gezien te worden
zo was deze straat een feest van zien

liefde, leer mij je lankmoedigheid,
je goedertieren bloei.

(vrijdagmiddag 14 februari 2020)

Herman Coenen (1946) is socioloog en oud-hoogleraar van de Universiteit voor Humanistiek (Utrecht) en woont in Tilburg. Hij publiceerde eerder gedichten en korte verhalen in literaire tijdschriften, in Brabant Cultureel, eigen bundels en op cd.

© Brabant Cultureel 2020

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *